Pomeranian – charakter i potrzeby szpica miniaturowego
Pomeranian to najmniejszy pies z rodziny szpiców, dlatego nazywany jest miniaturowym. Jego przodkiem jest pies torfowy, który zamieszkiwał tereny Niemiec w epoce kamienia łupanego. Choć rasa pierwotnie wywodzi się z Rajchu (a konkretniej regionu zwanego Pomorzem), ukształtowana została w Wielkiej Brytanii, gdzie szybko skradła serca brytyjskich dam, a nawet samej królowej Charlotty Mecklenburg-Strelitz. Według zachowanych notatek jest to najstarsza rasa psów występująca w Europie Środkowo-Wschodniej.
Najpopularniejszym szpicem na świecie jest bez wątpienia pies Boo, należący do jednego z pracowników Facebooka. W szczytowym momencie konto pieska obserwowało 16 mln osób! Jego urocza prezencja sprawiła, że każdy chciał mieć w domu własnego pomeraniana. W konsekwencji szpice miniaturowe zaczęły być rozchwytywane na całym świecie.
Zapoznaj się z najważniejszymi informacjami dotyczące rasy i sprawdź, czym jeszcze zaskoczy Cię pomeranian.
Szpic miniaturowy – wygląd psa
Szpic miniaturowy pomeranian to pies zwracający uwagę niecodziennym i przykuwającym uwagę wyglądem. Jego charakterystycznymi cechami są:
- Niewielka sylwetka wpisująca się w kwadrat;
- średniej wielkości, lisia głowa;
- obfita, dwuwarstwowa szata;
- wełnisty podszerstek;
- ogon przypominający pióropusz.
Szpice miniaturowe występują w szerokiej gamie kolorów. Najczęściej kojarzone z rasą jest umaszczenie kremowe lub kremowo-śniade, ale dopuszczalne są również inne odcienie:
- białe,
- pomarańczowe,
- czekoladowe,
- a nawet czarne.
Bardzo interesująco prezentuje się biały pomeranian z pomarańczową głową – takie umaszczenie zostało rozpowszechnione właśnie dzięki pieskowi Boo.
Jaki charakter ma pomeranian?
Szpic miniaturowy ma wesołe usposobienie i żywy temperament. Rasa ta jest towarzyska, ale też niezależna. Poza tym wymaga wielu bodźców umysłowych. Bardzo ważna jest odpowiednia socjalizacja, która pomoże zwierzęciu lepiej znosić zmiany środowiskowe i wszelkie interakcje z innymi zwierzętami. Warto pamiętać, że pomeranian potrafi naprawdę głośno i długo szczekać – z tego względu nie jest on najlepszym wyborem dla rodzin mieszkających w blokach.
Szpic miniaturowy – cena, wiek, potencjalne choroby
Wiesz już, jakie są cechy rozpoznawcze pomeranianów oraz jaki mają charakter. Warto również zapoznać się z informacjami dotyczącymi długości ich życia, ceny i potencjalnych chorób.
Cena, czyli ile kosztuje pomeranian?
Ile kosztuje szpic miniaturowy? Tak jak w przypadku innych ras, cena uzależniona jest od wielu czynników, w tym przede wszystkim:
- renomy hodowli,
- osiągnięć przodków,
- umaszczenia.
W przypadku zdrowego, nieobarczonego wadami genetycznymi szczeniaka rasy pomeranian, cena może wynieść nawet 8 tys. zł. Pies z uprawnieniami do brania udziału w zawodach kosztuje jeszcze więcej. Trudno jednak ustalić jednoznacznie górną granicę cenową.
Wiek
Szpice miniaturowe dożywają zazwyczaj późnej starości. Średnia długość ich życia to od 12 do 16 lat wiele zależy oczywiście od stanu zdrowia, sposobu żywienia oraz uwarunkowań genetycznych do zapadania na konkretne choroby. Rasa ta aż do śmierci zachowuje swój pogodny i wesoły temperament.
Choroby
Pomeraniany mają predyspozycje do zapadania na niektóre choroby, zwłaszcza skóry i serca. Najczęściej występujące wśród psów tej rasy schorzenia, to:
- kruchość skóry,
- wrodzone zwichnięcie łokcia,
- wodogłowie,
- zapadnięcie tchawicy,
- zmiany zwyrodnieniowe przystawek serca.
O czym warto pamiętać, decydując się na szpica miniaturowego?
Jeśli chcesz kupić szpica miniaturowego, poszukaj renomowanego hodowcy, by mieć pewność, że zwierzę jest wolne od chorób genetycznych, które mogłyby przenosić się na szczenięta. Pamiętaj również, że rasa pomeranian jest szczególnie narażona na przegrzanie organizmu. Wysoka temperatura i wilgotność mogą spowodować udar cieplny. Kiedy pomeranian jest na zewnątrz, obserwuj go uważnie pod kątem oznak przegrzania i w razie pojawienia się takich objawów jak nadmierne ślinienie i trudności w chodzeniu, natychmiast zabierz go do środka. Nigdy też nie zostawiaj swojego psa na zewnątrz bez nadzoru i zachowaj ostrożność, jeśli w Twojej okolicy znajdują się drapieżne ptaki.
A co z dietą? Potrzeby żywieniowe pomeranianów nie różnią się od potrzeb innych ras. Psu możesz podawać zarówno karmy suche, jak i mokre. W przypadku pojawienia się problemów trawiennych czy alergii niepożądaną reakcję należy skonsultować z weterynarzem.
Pomeraniany skradły Twoje serce? Poznaj także informacje o innej miniaturowej rasie – maltańczyku.
Udostępnij na Facebooku
