Akita inu i amerykańska – charakter, problemy, waga, choroby

Japoński pies Akita – czym charakteryzuje się ta rasa?

Akita inu to pies w typie szpica. Początki tej rasy sięgają drugiego tysiąclecia p.n.e. Wykorzystywana była do polowań na grubą zwierzynę (głównie niedźwiedzie) oraz ciągnięcia ciężkich ładunków. Akity towarzyszyły też samurajom w dalekich wyprawach. Pierwowzorem rasy był pies akita matagi, który z wyglądu przypominał dzisiejsze akita inu. Od 1603 roku akity brały udział w walkach psów, wtedy też zaczęto krzyżować je z innymi rasami (np. tosa inu). Podczas II wojny światowej praktycznie wszystkie czworonogi tego gatunku straciły życie. Wynika to z tego, że ich futer używano do produkcji mundurów wojskowych.

Część psów, która przeżyła, została wywieziona przez amerykańskich żołnierzy do Stanów Zjednoczonych. To właśnie wtedy rozpoczęła się historia akity amerykańskiej. Sprowadzone do USA akity miały w sobie krew mastiffów i owczarków niemieckich. Niedługo później, po wojnie, japońscy kynolodzy rozpoczęli "oczyszczanie" rasy i przywrócenie jej pierwotnego wyglądu. Dziś akita inu i akita amerykańska to dwie odrębne rasy, lecz o wspólnych korzeniach.

Akita amerykańska a japońska

Akity amerykańskie są zdecydowanie większe i masywniejsze od akit japońskich, na pierwszy rzut oka różnią się też umaszczeniem. Mają jednak wiele cech wspólnych: piękny, puszysty, zakręcony ogon, a także ciemne trójkątne oczy i niewielkie, pochylone do przodu uszy. Jeśli chodzi o sierść,  japoński pies akita występuje w trzech kolorach:

• jednolicie białym,
• rudo-białym,
• pręgowanym.

Akita amerykańska dopuszcza natomiast wszelkie typy umaszczenia, nawet łaciate. Dorosłe osobniki akita inu osiągają masę 35-45 kg i blisko 70 cm wysokości w kłębie (w przypadku suk jest to ok. 61 cm).

Sierść akit składa się z włosa okrywowego i bardzo gęstego podszerstka, który doskonale chroni przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Akita dwa razy do roku linieje i zrzuca z siebie nieprawdopodobne ilości podszerstka. Należy wtedy wyczesywać psa codziennie (co może zająć nawet 2 godziny!). Ilość wyczesanego każdorazowo podszerstka wystarczyłaby na wypchanie wielkiej poduszki. Poza okresami linienia, które trwają zwykle od 3 do 4 tygodni, pies akita praktycznie nie gubi włosów.

Akita inu i amerykańska – charakter

Akita amerykańska charakter odziedziczyła po japońskich przodkach. Obie rasy są z natury niezależne i dominujące, ale ich temperament jest umiarkowany. Z tymi psami można wytworzyć niesamowitą więź, ponieważ darzą swojego opiekuna niezwykłą miłością, lojalnością i zaufaniem. Na względy akity trzeba sobie jednak zasłużyć. Jeśli będziemy poświęcać psu odpowiednią ilość czasu oraz włożymy sporo wysiłku i serca w jego wychowanie, to z dużym prawdopodobieństwem akita będzie towarzyszyć nam do końca swoich dni.

Akity osiągają dojrzałość psychiczną w wieku około 1,5 roku. W tym czasie niedoświadczone osoby mogą przestać sobie z nimi radzić. Wśród psów pojawia się bowiem wyraźna niechęć i nieufność w stosunku do obcych oraz wzrasta poziom agresji wobec innych psów. Praktycznie nie akceptuje osobników tej samej płci. Na szczęście poprzez konsekwentne i często długotrwałe szkolenie – możemy całkowicie zażegnać problem związany z nadmierną agresją. Akita naprawdę może przejść bez smyczy obok rozwścieczonego owczarka, rzucając mu tylko pogardliwe spojrzenie – wszystko zależy od uporu i metod wychowawczych stosowanych przez właściciela.

Akity mają nieco kocią naturę – nie lubią zmian ani nowości, za to bardzo dużą wagę przywiązują do codziennych rytuałów i bardzo przywiązują się do jednego miejsca. Psy tej rasy nie przepadają za podróżami ani częstymi wizytami u znajomych. Najlepiej czuje się na swoim terytorium. Nie lubi spoufalać się z obcymi (dotyczy to zarówno ludzi, jak i zwierząt).

Pies akita – jak z nim postępować?

Akity są doskonałymi psami stróżującymi, przy czym rzadko zdarza im się szczekać bez powodu. Na spacerach są mało absorbujące, nie domagają się rzucania patyka ani smakołyków. Jednocześnie cały czas pilnują się właściciela i nie oddalają od niego. Są idealnymi kompanami długich górskich wypraw. Trzeba jednak pamiętać, że w przeszłości były używane głównie do polowań i gdy zobaczą leśną zwierzynę, to ich instynkt myśliwski może wziąć górę. Dlatego wybierając się na wspólny spacer po górach lub lesie, warto pamiętać o smyczy i kagańcu.

Akita inu przybiega na zawołanie, reagując po prostu na komendę właściciela. Można szkolić ją w zakresie podstawowego posłuszeństwa (PT, obedience), agility, a także trenować z nią sporty zaprzęgowe. Trzeba jednak pamiętać, że psy tej rasy szybko się nudzą i łatwo zniechęcają. Dlatego nie można z nimi do znudzenia powtarzać tego samego ćwiczenia. Podczas treningu należy robić częste przerwy oraz stosować wyłącznie sprawdzone metody, oparte na pozytywnym wzmocnieniu.

Co warto wiedzieć, decydując się na psa rasy akita?

Co koniecznie musisz wiedzieć, kiedy kupujesz psa rasy akita inu? Przedstawiciele tej rasy cieszą się na ogół doskonałym zdrowiem do późnej starości. Dożywają 10-12 lat. Schorzenia związane z układem ruchu czy problemy kardiologiczne praktycznie u nich nie występują. Akity cierpią jednak na genetycznie uwarunkowane zaburzenia układu immunologicznego, które objawiają się autoagresją. Dotyczy to zarówno japońskiej, jak i amerykańskiej odmiany.

Jedną z najpoważniejszych chorób jest Sebadenitis (SA). Jej symptomy są widoczne gołym okiem: sierść nagle staje się matowa, włos łamliwy, pojawia się łupież i pojedyncze strupki. Kolejne stadium choroby to poważne zmiany skórne, które ulegają zakażeniom wtórnym. Dostępne metody leczenia (antybiotyki i sterydy) nie prowadzą do całkowitego wyleczenia psa, a długotrwale stosowane dają wiele skutków ubocznych, równie poważnych co sama choroba.

Drugą z poważnych chorób atakujących psy akita jest Syndrom Vogta-Koyanagi-Harady (VKH). Wiąże się ona z ogromnym cierpieniem zwierzęcia. Główny objaw to ostre zapalenie spojówek połączone ze wzrostem ciśnienia wewnątrz oka. Do tego dochodzi utrata pigmentu i niereagujące na leczenie zmiany skórne, przybierające formę bolesnych owrzodzeń. W przypadku pojawienia się powyższych symptomów należy niezwłocznie zgłosić się do profesjonalnej kliniki weterynaryjnej, które wdroży odpowiednie leczenie zapewniające psu odpowiedni komfort życia.

Ile kosztuje pies rasy akita?

Cena szczenięcia  akita inu pochodzącego ze sprawdzonej hodowli to koszt od 6 do 10 tysięcy złotych, w zależności od psa.  Ciekawą opcją zakupu szczeniaka jest także akita amerykańska. Cena psa z rodowodem ZKWP i uprawnieniami wystawowym waha się między 6 a 10 tysiącami złotych. 

Psy bez rodowodu na ogół nie posiadają charakterystycznych dla swoich ras cech charakteru i wyglądu, dlatego nabywając szczeniaka z niepewnego źródła, nigdy nie masz pewności, co z niego wyrośnie. Co więcej, szczenięta pochodzące od dwóch różnych ras są bardziej narażone na problemy zdrowotne.

Udostępnij na Facebooku